Im więcej szukam rozdań do tego działu, tym częściej natykam się na niejakiego Garozzo… Chyba jednak opinia jednego z najlepiej wistujących graczy w historii przylgnęła do niego zasłużenie.

Oto kolejna próbka, z jednego z meczów teamu Lancia, rozegranego w lecie 1975 roku w USA:

Po licytacji (obie po partii, rozd. E):

Garozzo, z kartą:

♠ 74 ♥ D107 ♦ D108653 ♣ A6

wyszedł ♦6:

Sharif wziął karo asem i odwrócił dwójką kier. Od rozgrywającego dziewiątka. Garozzo pobił dziesiątką i zagrał damę kier, do której E dodał piątkę, a rozgrywający waleta. Zagranego teraz kiera rozgrywający wziął asem i zagrał dwójkę trefl.

Jak się bronisz?

Sytuacja wygląda beznadziejnie. Punkty rozgrywającego były jak na dłoni – w kierach as z waletem, w karach król, w treflach dama… U partnera mieszczą się jeszcze najwyżej dwa czarne walety.

Garozzo znalazł jedyną szansę obłożenia – blokujące się trefle. Jeżeli rozgrywający (który prawdopodobnie ma układ 1336) ma w tym kolorze damę bez waleta ani dziesiątki, to można walczyć. Ale to jeszcze nie koniec, same zblokowanie trefli nie wystarcza – trzeba jeszcze odciąć od nich rozgrywającego.

Garozzo wskoczył asem trefl i zagrał damę karo!

Był to jedyny sposób na obłożenie kontraktu, gdyż cały rozkład wyglądał jak niżej:

Oczywiście, malkontenci stwierdzą, że Garozzo miał sporo szczęścia - partner miał „co trzeba”, ale wytropienie tej szansy, no i potem poświęcenie lewy karowej na pewno godne jest uznania.

No i warto przypomnieć powiedzenie kapitana Blue Teamu - Carlo Alberto Perroux - "Przy tym całym szczęściu musi w parze iść także dobra gra!"

Marek Wójcicki